گوجه فرنگی در زمستان قبل از انواع دیگر می رسد. با توجه به Harvest to Table، انواع گوجه فرنگی زودرس طعم کمتری نسبت به گوجه فرنگی های فصل معمولی دارند، زیرا گونه های اوایل فصل در معرض نور خورشید و شرایط رشد یکسانی قرار نمی گیرند. این امر باعث کاهش تولید قند در گیاه می شود.
اگر میوه آنها بین 55 تا 70 روز پس از پیوند رسیده باشد، همه انواع گوجه فرنگی را می توان فصل اولیه در نظر گرفت.
انواع محبوب اوایل فصل شامل گلد ناگت (گوجه گیلاسی)، زنگ زرد (گوجه فرنگی رب)، بیف مستر (گوجه فرنگی بیفتیک) و بانوی اول (گوجه فرنگی کره ای) است.
انواع اولیه گوجه فرنگی را می توان در سس ها، ساندویچ ها یا تنقلات به همان روشی که همتایان فصل معمول خود استفاده کرد.
برای افزایش طعم و مزه انواع اولیه، Nature Sweet توصیه می کند که گوجه فرنگی های کم طعم را با گیاهان تازه مانند ریحان، آویشن و پیازچه تکمیل کنید.
نمک همچنین یک طعم متعادل کننده ارزشمند در غذاهای گوجه فرنگی است. می توان از آن به عنوان جایگزینی برای جوش شیرین و شکر در سس گوجه فرنگی اسیدی نیز استفاده کرد.
دانشگاه نبراسکا لینکلن، چند گوجه فرنگی را به دلیل شکل ها و کیفیت های متمایزشان به عنوان گونه های “تخصصی” طبقه بندی می کند.
به عنوان مثال، گورمت زرد استفر، به دلیل ظاهر فلفل مانند خود به طور انتخابی پرورش داده می شود. این رقم لوبدار به دلیل شکل گسترده و خوشه دانه غلیظ تقریباً منحصراً برای پر کردن استفاده می شود.
به گزارش Victory Seeds، هر میوه بین چهار تا هشت اونس وزن دارد و به رنگ طلایی تیره می رسد. Burpees Long Keeper یک گوجه‌فرنگی برش‌شده است که به دلیل توانایی آن برای تازه ماندن شش تا ۱۲ هفته پس از چیدن پرورش داده شده است.
این گوجه فرنگی ها برای برش دادن عالی هستند و طعم خود را در طول زمان حفظ می کنند. از Burpees Long Keeper برای همان مقاصد بیفتیک یا گوجه فرنگی کره ای برای برش دادن و ساندویچ استفاده کنید.
یکی دیگر از انواع خاص، گوجه فرنگی راه راه است. این گونه رنگارنگ مانند گورمه یلو استوفر، به دلیل دیواره های ضخیم و فضای داخلی توخالی، به عنوان گوجه فرنگی کبابی یا چاشنی پرورش داده شد. این گوجه فرنگی خوش طعم با پنیرهای نرم، جعفری تازه و موسیر به خوبی جفت می شود.
