مردی روی اجاق گاز جواهریان جسد همکارش را سوزاند

معمولا اجاق گاز جواهریان بر اساس اندازه آشپزخانه و تناسب مبلمان انتخاب می شود. عمق استاندارد آن 50 – 60 سانتی متر است، عرض می تواند از 30 تا 90 سانتی متر متغیر باشد، ارتفاع آن 85 سانتی متر است.

سطوح پخت و پز: برای اینکه اجاق گاز از نظر زیبایی در آشپزخانه جا بیفتد، مواد و رنگ های بسیار متنوعی برای اجاق گاز وجود دارد. پنج نوع اصلی از مواد مورد استفاده در ساخت اجاق گاز وجود دارد.

آلیاژهای آلومینیوم. یکی از جدیدترین مواد فرآوری شده با تکنولوژی خاص در ساخت اجاق گاز استفاده می شود. اجاق های اجاق گاز با صفحه آلومینیومی دارای طراحی مدرن و کاربردی برای نگهداری هستند.

چنین سطوحی در برابر بارهای ضربه مقاوم هستند، اما به دلیل نرمی فلز از خش می ترسند و به راحتی با مواد شوینده و پودرهای معمولی تمیز می شوند.
پوشش های مینا: این فناوری سال‌هاست که استفاده می‌شود و اکنون کمی قدیمی شده است. به طور گسترده ای در بسیاری از نسخه های کاشی های ارزان قیمت خانگی استفاده می شود.

 

آثار و کثیفی روی مینای دندان قابل مشاهده نیست، نگهداری از آن بسیار آسان است. عیب اصلی میناها حساسیت آنها به ترکش ناشی از ضربات تیز با اجسام نوک تیز است.
فولاد ضد زنگ: دارای ظاهر زیبایی شناسی مدرن با پوشش براق و مات، مقاومت در برابر دمای خوب. تنها مشکل کثیف بودن روکش (غایب در مدل های مات) و سختی تعمیر و نگهداری است، برای تمیز کردن باید از پاک کننده های گران قیمت استفاده کرد.

شیشه سرامیک: آلیاژی از خاک رس و شیشه، زیبا و مدرن است. سطح در برابر تنش و دمای بالا مقاوم است، اما در برابر ضربه های نقطه ای اجسام تیز مقاومت ضعیفی دارد.

برای تمیز کردن، از اشیاء فلزی که ممکن است روی صفحه اجاق گاز خراشیده شود استفاده نکنید. یکی دیگر از ایرادات قابل توجه شیشه سرامیک این است که ظروف آلومینیومی لکه های پاک نشدنی بر روی آنها باقی می گذارد، آنها از شکر ذوب شده و مواد حاوی شکر مایع می ترسند.
شیشه صاف شده. این ماده جایگزین خوبی برای شیشه سرامیک است، با گرم کردن شیشه معمولی و به دنبال آن خنک شدن ناگهانی ساخته می شود.

اجاق ها ظریف و مدرن هستند و نیازی به نگهداری خاصی ندارند. شیشه در برابر دماهای بالا مقاوم است، انعطاف پذیر و قوی است، بارهای ضربه ای را تحمل می کند، در حالی که چندین برابر ارزان تر از شیشه سرامیک است.

نقطه ضعف شیشه سکوریت حساسیت به تراشه در لبه ها، ترس از تغییرات ناگهانی دما، خراش های فلزی قابل مشاهده و مواد تمیز کننده ساینده است.